De vraag naar zorg blijft stijgen. Er is technisch steeds meer mogelijk. We leven langer en er zijn steeds meer ouderen ten opzichte van het aantal werkenden. Veel ziektes waar je vroeger aan overleed, zijn overgegaan in chronische aandoeningen. Ook neemt het aantal mensen met meerdere aandoeningen toe. Er is nu al een tekort aan mensen in de zorg. We zien deze tekorten bijna overal: bij huisartsen, specialisten en in de geestelijke gezondheidszorg. Maar ook in de wijkverpleging en op de spoedeisende-hulpafdelingen is het gewoonweg te druk. Daarnaast hebben gemeenten grote uitdagingen in het bieden van passende hulp aan kwetsbare mensen. Hierdoor krijgen mensen niet altijd op tijd de zorg die ze nodig hebben. Dit heeft een negatieve invloed op de (ervaren) kwaliteit van leven. Zorg en ondersteuning zijn bovendien niet voor alle Nederlanders even toegankelijk. Het maakt in het welvarende Nederland nog steeds uit waar je wieg heeft gestaan en waar je woont. Mensen in een kwetsbare sociaaleconomische positie of mensen met een (verstandelijke) beperking hebben vaak te maken met een stapeling van problematiek en kennen niet altijd de weg in ons ingewikkelde zorglandschap. Gezondheid, kwaliteit van leven en levensverwachting zijn daardoor ongelijk verdeeld.