Vrijheidsbeperkende interventies bestaan uit maatregelen die worden ingezet om de betrokkene bewust in zijn/haar vrijheid te beperken om betrokkene of diens omgeving te beschermen. Onder deze definitie vallen vele vormen van vrijheidsbeperking, zoals (niet uitputtend) - Onvrijwillig toedienen van vocht en voeding - Onvrijwillig toedienen van medicatie - Verrichten van medische controles of andere medische handelingen - Beperken van bewegingsvrijheid - Opnemen in een accommodatie en insluiten bij opname in een accommodatie - Uitoefenen van toezicht - Onderzoek aan kleding of lichaam - Beperking van bezoek en het gebruik van communicatie middelen In het ziekenhuis gaat het meestal om beperking van bewegingsvrijheid door bijvoorbeeld het gebruik van bedhekken, aanschuiven van stoel-tafel of het gebruik van een armspalk bij infuus. Mogelijk gaat deze vrijheidsbeperkende interventie samen met het toedienen van rustgevende medicatie. Bij kleine kinderen gaat het veelal om fixatie van bijv handen ter voorkoming van het uittrekken van bijvoorbeeld een maagsonde. Voor het toepassen ervan in ziekenhuizen door verpleegkundigen heeft Verpleegkundigen & Verzorgenden Nederland (V&VN) een handreiking gepubliceerd [ref. 3]. Bij de ggz en de gehandicapte zorg en psychogeriatrische zorg gaat het altijd om zorg die tegen de wil van de patiënt wordt toegepast. Het wettelijk kader voor het toepassen van deze maatregelen wordt (per 1-1-2020) geregeld door twee wetten, te weten: - De Wet verplichte ggz (Wvggz) voor mensen met psychiatrische aandoeningen - De Wet zorg en dwang (Wzd) voor mensen met een verstandelijke beperking en mensen met een psychogeriatrische aandoening, zoals dementie. In de Wvggz wordt hierbij gesproken van verplichte zorg, terwijl de Wzd de term onvrijwillige zorg hanteert. Voor de registratie van de maatregelen wordt in het kader van de Wvggz gebruik gemaakt van een landelijk registratiesysteem, de Argusregistratie 2024 - https://zibs.nl/wiki/VrijheidsbeperkendeInterventie-v1.3(2024NL)